En zo kon het toch gebeuren dat we weer op clubvakantie in Frankrijk gingen.

In 2018 waren we ook al eens bij camping de Retourtour geweest en het enthousiasme van de eigenaar was mede de reden dat we nog eens terug wilden. Bert deed een inkoppertje en Inge, Remco, Driek en Frank maakten het af, en hoe!

Zonder enig traditioneel bewustzijn (de woorden van Inge) werd geheel eigenwijs besloten de briefing op zaterdagavond niet door te laten gaan. Slecht weer was slechts de kapstok waar EdwinV onder ging zitten huilen, hij miste zijn welkomstdrankje.De briefing werd naar zondagmorgen 9.30 uur verzet aan de ‘Rue de Driek’, slechts drie van de 36 deelnemers waren op tijd, echt clubvakantie.

Om 10.30u startte de eerste clubrit al. Met een spectaculaire koprol van Stoffel maar deze liet zich niet van de wijs brengen, het baasje schrok er meer van.

Op de rustmaandagmiddag volgde een unieke wijnproeverij wederom aan de ‘Rue de Driek’. Zo kon iedereen lekker op de camping blijven. Spreekstalmeester Frank ging liederlijk los en wist de plaatselijke wijncoöperatie uit de supermarkt goed te slijten, alles was voor zonsondergang op. Inclusief de lekkere hapjes zoals; verschillende kaasjes en worsten alles uit de Ardèche. En liefdevol klaargemaakt door het dreamteam.

Dinsdag de 2^e clubrit voor een aantal richting het Rhône dal, veul kimmen lang afdalen en heul weinig terras. Uitgedroogd wisten ze de camping weer te bereiken, toen was de dorst zo gelest.

Daarna nog voor het donker werd, was er een bijna traditionele clubquizavond. Op “Place du Driek, Noor, Frank, Remco en Inge”.
Strak georganiseerd in 4 ronden en natuurlijk gewonnen door “groep Faas”. Strikvragen over aantal leden van de familie van de Nieuwenhof deed de rest de das om. We hebben veel lol gehad en lichtstad Eindhoven, jaja verdient zijn naam dus niet aan de gloeilamp.

Woensdag volgden de serieuze voorbereidingen voor de wedstrijd. Variërend van weer fietsen, parcours verkennen, gravelen op oude spoorbaan, heerlijk zwemmen, spelletjes doen en vooral lekker eten en drinken bij elkaar.

Donderdag de lang-langer-langst club-klimtijdrit op de Col de Brun. (Hoogte: 1113 m. Lengte: 9.60 km. Hoogteverschil: 598 m. % Gemiddeld: 6.23%. % Maximum: 11.0%).
Na wat gemekker over het nieuwe wegdek met veel los grint op de laatste meters werd toch definitief besloten dat het deze klim moest worden. Om 10.20 u werd Jaap (77 jaar) op eigen verzoek zonder mededinging weggeschoten, hij hoopte levend boven te komen wat hem gelukkig ook gelukt is. Inmiddels werd het steeds heter en wist een enkeling alsnog fout te rijden en de spuitpijlen van Driek dus te hebben gemist. Tja de laatste zullen de eerste zijn bleek veel later bij de prijsuitreiking. Ondertekende wist dus de prijs in de wacht te slepen voor de langst genietende van het uitzicht klim. Van versnellen en genieten was ook zeker geen sprake gelukkig bleek de finish zelfs iets naar voren gehaald ivm verkeer op de “echte” finish.

Bert Spooren op 1 (tijd 37.53), Paul van Moll op 2 (41.10) en Ilse Cornelis op 3 (41.26).

De hele uitslag is te vinden in de foto’s. (wel even inloggen)

De hele camping werd daarna getrakteerd op een overweldigend optreden door Peer van Moll hij wist alle gasten weer een geweldige middag te bezorgen er werd volop meegezongen al was het maar fonetisch. Anja wist met al haar charmes een 95-jarige fransman toch echt niet op de dansvloer te krijgen maar hij hield haar wel graag aan de praat. De beentjes werden losgegooid en de bar omzet was weer voor een jaar binnen. En Peer heeft het optreden nog 2x, op veler verzoek, mogen herhalen. 

‘s Avonds volgde de prijsuitreiking onder het genot van een heerlijke maaltijd en een goed glas in restaurant Le Castel, lekker dichtbij deze keer. Iedereen was voldaan en zat te genieten. De vrouwenbeker bleek alleen virtueel aanwezig maar Ilse heeft hem dik verdient en Yvonne gaat hem nog bezorgen. De Jan Gisbers beker werd met enig sentiment overgedragen door Bert aan Paul en Peer zodat deze hem de rest van hun leven kunnen blijven oppoetsen met ome Jan in gedachten.

De organisatie werd in het zonnetje gezet want waar zouden we zijn zonder? Door er toch zoveel werk van te maken en hun goede voorbereiding hebben we weer een onvergetelijke week gehad met elkaar. Helaas kon Frank daar wegens een blessure niet bij zijn. Gelukkig is het goed gekomen met hem. Met goede zorg van zijn mede “Place” bewoners.

De Inge, Remco, Noor, Driek en Frank super bedankt.

Op 18 juli heeft het bestuur een uniek ontbijt gerealiseerd op het ons vertrouwde Wilhelminaplein.
We wilden alle leden wel weer eens live de gelegenheid geven elkaar te zien.
Daar bleek behoefte aan want de opkomst was groot.

Gezellig zo "veilig" buiten en daarna weer lekker fietsen.

Bekijk hier het fotoalbum van het ontbijt. Wel even inloggen.